Δάφνη-Ψωφίδα (ποιητική διασκευή)

Δεύτερη φάση, έτυχε ναύλος για Νιγρίτα

παγώνει ο δρόμος, το αυτοκίνητο γλιστράει.

Ο διευθυντής χοντρό αμπέχονο φοράει,

του λέω «τη μούντζα οι Κρητικοί τη λέμε πίτα».

Πέρ’ απ’ τη γέφυρα του Ρίου, προς τη Στυλίδα,

χιλιάδες παραλάβαινες λίτρα τεντούρα.

Μα ούτε στιγμή δεν ελησμόνησες τη Γκούρα

και τις στροφές του ταξιδιού Δάφνη-Ψωφίδα.

Χρόνια τα ρούχα σε βαλίτσες τσαλακώνουν.

στα νύχια μπαίνει η κιμωλία και τ’ ασπρίζει,

κι ο λόγος της μες’ το μυαλό σου να σφυρίζει,

«υπομονή και τα Χριστούγεννα ζυγώνουν».

Νωρίς μπατάρισε ο καιρός κι έχει χαλάσει,

ήρθαν γιορτές μ’ αντί χαρά σε πιάνουν ρίγη.

Έχει μποφόρ και το καράβι δεν θα φύγει

πτήση δεν παίρνει ούτε ένας γόνος του Ωνάση.

Ο Ιούλιος, το καλοκαίρι όλα τα σβήνει.

Στον ΟΑΕΔ λένε τα ένσημα είναι λίγα

αναρωτιέμαι αν έκανα καλά που πήγα.

Ο κύκλος αναπλήρωσης και φέτος κλείνει.